این پست صرفا جهت آشنایی با تداخلات احتمالی داروهای ضد افسردگی با سیلوسایبین میباشد.

توصیه میشود قبل از هر اقدامی با پزشک خود مشورت نمایید.

تداخل داروهای افسردگی و مجیک ماشروم

بسیاری از افرادی که می خواهند قارچ جادویی مصرف کنند ،زیر نظر نسخه های شیمیایی هستند و می خواهند بدانند که آیا ترکیب داروی آنها با مواد روانگردان بی خطر است یا نه.

اگرچه نشان داده شده است که سیلوسایبین به طور موثر افسردگی و تعدادی از سایر مشکلات روانی را درمان می کند، با این حال برخی از داروهای ضد افسردگی وجود دارند که تداخلات خطرناک یا نامطلوبی با این ماده دارند.

توصیه می کنیم همیشه قبل از مخلوط کردن هرگونه داروی سایکدلیک و داروی شیمیایی، با پزشک خود مشورت کنید. در زیر راهنمایی از چند داروی متداول را لیست کرده ایم که باید از آنها اجتناب کنید.

درمان افسردگی با قارچ جادویی

سیلوسایبین چگونه کار می کند

سیلوسایبین جز عناصر اصلی قارچ های جادویی است. مصرف سیلوسایبین، به صورت قارچ یا ترافل، یک تجربه روانی شدید ایجاد می کند که چندین ساعت طول می کشد.

سیلوسایبین با تغییر چندین سیستم انتقال دهنده عصبی مختلف در مغز کار می کند. این گیرنده های سروتونرژیک بر روی سلولهای عصبی فعالیت می کند، و باعث تغییر قابل توجهی در چندین سیستم مغزی می شود و موجی از فعالیت های منحصر به فرد در سراسر مراکز اصلی ادراکی ذهن گسترش می یابد.

این ماده اثرات قابل توجهی دارد، از جمله انحلال نفس (مرگ ایگو) ، تغییر در درک دنیای بیرون ، تغییر در تجربه ذهنی زمان ، و حتی تجلربی کاملاً عرفانی.

ایگو چیست؟

ایگو چیست؟

نشان داده شده است که سیلوسایبین علائم را در افرادی که از افسردگی شدید رنج می برند به طور قابل توجهی کاهش می دهد و این تغییرات مثبت بیشتر از درمان های معمولی ماندگار بوده است.

بیشتر داروهای ضد افسردگی معمولی نیز بر روی سیستم سروتونرژیک کار می کنند، بنابراین اگر سیلوسایبین را با این داروهای خاص ترکیب کنید خطر تحریک بیش از حد گیرنده ها وجود دارد.

تداخل SSRIS با سیلوسایبین

مهارکننده های جاذب سروتونین (SSRIs) متداول ترین داروهای تجویز شده برای افسردگی ، OCD ، PTSD و سایر اختلالات اضطرابی هستند.

برخی از شناخته شده ترین SSRI ها عبارتند از:

• سیتالوپرام (Celexa ، Cipramil)

• اسکیتالوپرام (Lexapro، Cipralex)

• فلوکستین (Prozac ، Sarafem)

• فلوووکسامین (لووکس ، فاورین)

• پاروکستین (Paxil ، Seroxat)

• سرترالین (Zoloft ، Lustral) SSRI ها

این داروها با جلوگیری از پاکسازی سروتونین اضافی از مغز کار می کنند، به این معنی که سطح سروتونین به طور موقت افزایش می یابد.

در موارد نادر می تواند منجر به سندرم سروتونین شود، که می تواند کشنده باشد. بنابراین مصرف سیلوسایبین هنگام استفاده از SSRI بی خطر نیست.

آیا میتوانم سایکدلیک مصرف کنم؟

تداخل SNRI با سیلوسایبین

مهارکننده های جذب مجدد سروتونین-نوراپی نفرین (SNRI) دسته ای از داروهای ضد افسردگی هستند که سطح سروتونین و نوراپی نفرین را در مغز افزایش می دهند.

به طور مشابه با SSRI ها، مکانیسم عملکرد آنها تا حد زیادی ناشناخته است.

برخی از SNRI هایی که به طور معمول تجویز می شوند عبارتند از:

• دسوانلافاکسین (پریستیق ، خدزلا)

• دولوکستین (سیمبالتا)

• لوومیلناسیپران (فتزیما)

• میلناسیپران (ایکسل ، ساوهلا)

• ونلافاکسین (Effexor XR)

درست مانند SSRI ها، ما انتظار داریم SNRI ها با اثرات سیلوسایبین همپوشانی داشته باشند. با این حال ، هیچ گزارشی از اثرات سو جدی ترکیب این دو گزارش نشده است.

در صورت وجود، بنظر می رسد مصرف SNRI اثرات داروهای سایکدلیک را کاهش می دهد – اما تا زمانی که اطلاعات بیشتری کسب نکنیم، نباید از داروی روانگردان استفاده کنید.

تداخل MAOI با سیلوسایبین

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOI) دسته ای از مواد هستند که گاهی اوقات به عنوان داروی ضد افسردگی یا در درمان اختلالات اضطرابی استفاده می شوند.

آنها با جلوگیری از خرابی انتقال دهنده های عصبی مونوآمین کار می کنند – این شامل دوپامین ، سروتونین و نوراپی نفرین است که نتیجه آن افزایش سطح این انتقال دهنده های عصبی در مغز است.

داروهای رایج MAOI عبارتند از:

• Bifemelane (آلنرت ، سلپورت)

• کاروکسازون (سورودیل ، تیموستنیل)

• ایزوکارباکسازید (مارپلان)

• مترالیندول (اینکازان)

• موکلوبماید (Aurorix ، Manerix)

• فنلزین (ناردیل) پیرلندول (پیرازیدول)

• سلگیلین (Eldepryl ، Zelapar ، Emsam)

• ترانیل سیپرومین (پارنات)

• تولوکساتون (هوموریل)

از آنجا که MAOI بر سطح سروتونین در مغز و بدن تأثیر می گذارند و سیلوسایبین هم از طریق سیستم سروتونرژیک عمل می کند و به احتمال زیاد ترکیب این دو اثرات ناخواسته دیگری خواهد داشت.

در صورت ترکیب MAOI با سیلوسایبین، احتمال کمی وجود سندرم سروتونین وجود دارد. به همین ترتیب توصیه می شود در صورت مصرف MAOI از مصرف مقادیر زیاد سیلوسایبین خودداری کنید.

با این حال، برخی از افراد گزارش کرده اند که ترکیب MAOI با داروهای روانگردان کلاسیک، اثر روانگردان را کاهش می دهد.

توجه: مخلوط کردن MAOI ها با MDMA اثرات بالقوه مهلکی دارد زیرا خطر سندرم سروتونین بسیار بیشتر است. MAOI ها را با MDMA مخلوط نکنید.

میکرودوز قارچ سیلوسایبین

تداخل TCA / TeCA با سیلوسایبین

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) و ضد افسردگی های چهار حلقه ای (TeCAs) داروهایی هستند که به دلیل ترجیح به داروهای ضد افسردگی به اصطلاح “نسل سوم” (SSRI ها ، SNRI ها) کمتر در طب غربی دیده می شوند.

برخی از معروف ترین TCA ها و TeCA ها عبارتند از:

• آمینپتین (Survector، Maneon)

• آمیتریپتیلین (Elavil ، Endep)

• آمیتریپتیلینوکسید (آمیوکسید ، آمبیوالون ، تعادل)

• آموکساپین (آسندین)

• کلومیپرامین (آنافرانیل)

• دسیپرامین (نورپرین ، پرتوفران)

• دیبنزپین (نووریل ، ویکتوریل)

• دی متاکرین (ایستونیل)

• دوسولپین (پروتیادن)

• دوکسپین (Adapin ، Sinequan)

• ایمی پرامین (توفرانیل)

• لوفپرامین (لومونت ، گامانیل)

• ماپروتیلین (لودیومیل) Melitracen (Dixeran، Melixeran، Trausabun)

• میانسرین (تولون)

• میرتازاپین (رمرون)

• نیتروکسازپین (سینتامیل)

• نورتریپتیلین (Pamelor ، Aventyl)

• نوکسی پتیلین (Agedal ، Elronon ، Nogedal)

• اوپیپرامول (Insidon)

• پیپوفزین (آزافن / آزافن)

• پروتریپتیلین (ویواکتیل)

• سپتیلین (Tecipul)

• تیانپتین (استابلون ، کوآکسیل)

• تریمی پرامین (سورمونتیل)

TCA ها و TeCA ها با افزایش سطح سروتونین و نوراپی نفرین در مغز به روش مشابه SNRI ها عمل می کنند.

با این وجود آنها طیف گسترده ای از گیرنده های اضافی را نیز فعال می کنند و همچنین برخی کانال های یونی را مسدود می کنند و به طیف متنوعی از عوارض جانبی کمک می کنند.

از آنجا که TCA ها و TeCA ها تأثیر پیچیده تری بر روی فیزیولوژی دارند و شناخته شده است که به دلیل تأثیرات آنها بر روی قلب توصیه نمی شود اینها را با سیلوسایبین مخلوط کنید.

تجربه روانگردان شدید است، و عاقلانه نیست که هر ماده ای را که قلب یا فیزیولوژی شما را تحت تأثیر قرار می دهد با سیلوسایبین ترکیب کنید.

لیتیوم اغلب به عنوان واسطه در ترکیب با TCA تجویز می شود.

گزارش های متعدد نشان می دهد که لیتیوم، اگر با داروهای روانگردان مخلوط شود می تواند باعث تشنج کشنده یا حملات قلبی شود. سیلوسایبین و لیتیوم را مخلوط نکنید.

تداخل NRI / NDRI با سیلوسایبین

مهارکننده های جذب مجدد نوراپی نفرین (NRI) و مهارکننده های جذب مجدد نوراپی نفرین-دوپامین (NDRI) موادی هستند که در درمان افسردگی و اختلالات اضطرابی استفاده می شوند.

آنها با افزایش میزان نوراپی نفرین (یا نوراپی نفرین و دوپامین ، در مورد NDRI ها) موجود در مغز کار می کنند.

برخی از NRI ها و NDRI های کلاسیک عبارتند از:

• Atomoxetine (استراترا)

• بوپروپیون (Wellbutrin)

• متیل فنیدیت (ریتالین ، کنسرتا) Reboxetine (Edronax)

• تنیلوکسازین (لوکلان ، متاتون)

• ویلوکسازین (ویوالان)

تعامل سیلوسایبین و NRIs / NDRI مشخص نیست.

تا آنجا که ما می دانیم، سیلوسایبین به طور قابل توجهی بر سیستم های انتقال دهنده عصبی نوراپی نفرین یا دوپامینرژیک تأثیر نمی گذارد.

با این حال، برای داشتن امنیت سیلوسایبین را با SNRI ترکیب نکنید.

تداخل SMS / SARI با سیلوسایبین

مدولاتورها و محرک های سروتونین (SMS) و آنتاگونیست های سروتونین و بازدارنده های جذب مجدد (SARI) دو دسته داروهای ضد افسردگی هستند که مشابه SSRI ها هستند

اما علاوه بر افزایش سطح سروتونین در مغز، تعدادی از سروتونین های اضافی را نیز فعال یا غیرفعال می کنند.داین داروها تأثیرات پیچیده تری بر روی سیستم سروتونرژیک دارند.

این داروها عبارتند از:

• ترازودون (دزیرل) Vilazodone (Viibryd) Vortioxetine (Trintellix)

از آنجا که این مواد به روشی بالقوه کمتر قابل پیش بینی از SSRI ها بر روی سیستم سروتونین تأثیر می گذارند.توصیه نمی کنیم این موارد را با سیلوسایبین ترکیب کنید.

تداخل لیتیوم با سیلوسایبین

لیتیوم اغلب به عنوان واسطه در ترکیب با TCA تجویز می شود، همچنین می تواند به تنهایی برای درمان افسردگی نیز تجویز شود.

نحوه عملکرد آن ناشناخته است، اما چندین گزارش وجود دارد که لیتیوم یک ماده خطرناک برای ترکیب با داروهای روانگردان است.

باعث تشنج، نارسایی قلبی و حتی مرگ می شود. توصیه می کنیم اگر لیتیوم مصرف می کنید، از سیلوسایبین دوری کنید.